تحصیل پزشکی در بنگلادش شاید زمانی برای متقاضیان تحصیل پزشکی در خارج از کشور قابل تصور هم نبود؛ برای آنها بنگلادش کشوری نبود که از حداقل‌های لازم برای تحصیل و زندگی برخوردار باشد اما وقتی که دو سال پیش مانعی به اسم آزمون NEET بر سر راه تحصیل پزشکی در هند قرار گرفت جستجو برای پیدا کردن کشوری با شرایط مشابه هند، آنها را به همسایه این کشور یعنی بنگلادش رساند. اگر چه اقبال به تحصیل پزشکی در بنگلادش هم چندان به طول نیانجامید و خروج نام دانشگاههای بنگلادش از فهرست وزارت بهداشت در سال جاری، این گزینه را از لیست متقاضیان تحصیل پزشکی هم خارج کرد.

قطعا اگر شما متقاضی تحصیل پزشکی در خارج از کشور باشید و قصد داشته باشید بعد از اتمام تحصیل خود به ایران بازگردید و بعنوان پزشک مشغول به کار شوید برایتان مهم است که دانشگاه محل تحصیل‌تان مورد تأیید وزارت بهداشت باشد تا مشکلی برای تأیید مدرک تحصیل‌تان پیش نیاید.

در سال تحصیلی ۱۷-۲۰۱۶ و سال بعد از آن دانشگاه داکای بنگلادش (university of dhaka) مورد تأیید وزارت بهداشت کشورمان بود. البته پیش از این هم نام این دانشگاه به مدت چندسال در لیست دانشگاههای مورد تأیید وزارت بهداشت قرار داشت اما در این دو سال بود که توجه ایرانیان به تحصیل پزشکی در بنگلادش جلب شد و شماری از ایرانیان متقاضی تحصیل پزشکی در خارج از کشور با اخذ پذیرش از کالج‌های زیرمجموعه دانشگاه داکا، به تحصیل پزشکی در بنگلادش مشغول شدند.

وضعیت اقتصادی و رفاهی بنگلادش قطعا چیزی نیست که دانشجویان خارجی را به تحصیل در این کشور ترغیب کند. علت گرایش ایرانیان به این کشور هم امکان گرفتن پذیرش پزشکی از دانشگاهی مورد تأیید وزارت بهداشت، بدون شرکت در آزمون ورودی و بدون داشتن مدرک زبان بود. آنچه تا سال ۱۷-۲۰۱۶ برخی از دانشگاههای هند از آن برخوردار بودند. ضمن اینکه هزینه تحصیل پزشکی در بنگلادش هم نسبتا پایین بود و مهمتر اینکه بسیاری از ایرانیان با هدف گرفتن انتقالی به دانشگاههای ایران، تحصیل پزشکی در بنگلادش را انتخاب می‌کردند.

شرایط تحصیل پزشکی در بنگلادش

هزینه تحصیل پزشکی در بنگلادش را می‌توان مهم‌ترین مزیت آن نسبت به دیگر کشورها دانست. هزینه تحصیل پزشکی در بنگلادش حتی از هند هم کمتر است و در کنار آن هزینه زندگی در بنگلادش هم پایین است. البته با در نظرگرفتن رابطه مستقیمی که معمولا بین قیمت و کیفیت کالاها و خدمات وجود دارد می‌توان حدس زد که شرایط دانشگاهها و همچنین شرایط زندگی در بنگلادش چندان نمی‌تواند رضایتبخش باشد.

بنگلادش تقریبا دو برابر ایران جمعیت دارد و کشور فقیر و توسعه‌نیافته‌ای هم محسوب می‌َشود. آثار این فقر و توسعه‌نیافتگی راهم از جمله آلودگی، کمبود امکانات و بی‌قانونی می‌توان در شرایط کلی این کشور دید. وضعیت کالج‌های این کشور را هم نمی‌توان از این شرایط کلی مستثنا کرد و جز مواردی انگشت‌شمار، کالج‌های بنگلادش چندان به آنچه ایرانیان از دانشگاه می‌شناسند شباهت ندارند.

خوابگاه کالج‌های دانشگاه داکا (البته نه همه کالج‌ها) یکی از نکات مثبت شرایط تحصیل در بنگلادش محسوب می‌َشوند؛ خوابگاههایی نسبتا بزرگ که به دو دسته خوابگاههای متأهلی (۶۰متری) و خوابگاههای مجردی (۲نفره و ۴۰متری) تقسیم می‌شوند و دارای سرویس بهداشتی و حمام هستند.

طول دوره پزشکی در بنگلادش ۵ سال است و دانشجویان برای گذراندن این دوره باید بطور کلی ۵۰ هزار دلار بپردازند. مسلما مبلغ کمی نیست اما در مقایسه با کشورهایی با شرایط مشابه کمتر است و البته الزامی برای پرداخت یکجای همه این مبلغ هم نیست. دانشجویان می‌توانند ۲۰ هزار دلار را بصورت پیش و باقی را بصورت قسطی در ۴ سال بپردازند.

کسانی می‌توانند برای گرفتن پذیرش از دانشگاه داکا اقدام کنند که دیپلم و پیش‌دانشگاهی تجربی یا ریاضی داشته باشند. ترجمه رسمی مدارک دپیلم و پیش‌دانشگاهی یکی از دو رشته تجربی و ریاضی؛ گذرنامه معتبر و کپی شناسنامه و کارت ملی مدارک لازم برای گرفتن پذیرش هستند.

نکته مهم دیگر در مورد اخذ پذیرش از دانشگاه داکا به فاصله یا گپ تحصیلی مربوط می‌شود؛ فاصله بین زمان اخذ مدرک پیش‌دانشگاهی و زمان ارائه درخواست پذیرش پزشکی نباید بیشتر از دو سال باشد.

وقتی کشور یا دانشگاهی در لیست دانشگاههای مورد تأیید وزارت بهداشت قرار نداشته باشد پرداختن به شرایط تحصیل پزشکی یا دندانپزشکی در آن کشور یا دانشگاه هم کاری عبث و بیهوده به نظر می‌رسد؛ اما پرداختن به شرایط تحصیل پزشکی و دندانپزشکی در کشورهای مختلف از آن جهت که امکان مقایسه بین مقاصد مختلف تحصیل پزشکی را فراهم می‌آورد اهمیت دارد. اگرچه با در نظر گرفتن هر ۳ معیار اعتبار مدارک، شرایط پذیرش و هزینه‌ها؛ هرساله گزینه‌های معدودی و گاه شاید فقط یک گزینه در دسترس متقاضیان است.

دانشگاههای کشور بنگلادش در حال حاضر مورد تایید وزارت بهداشت ایران نمی باشند.